Tutoring na Wydziale Biologii
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, rok akademicki 2024/25
Czym jest Tutoring?
Tutoring to wsparcie w rozwoju opierające się na indywidualnej relacji pomiędzy nauczycielem (tutorem) i studentem. Tutor staje się opiekunem – przewodnikiem, pomagając studentowi w znalezieniu optymalnej ścieżki naukowej i dostosowaniu jej do własnych zainteresowań i życiowych celów. Praca w relacji mistrz-uczeń pozwala na odkrycie pełnego potencjału podopiecznego i wykorzystania go do wspólnej eksploracji pasjonujących zagadnień naukowych. W czasach gdy coraz więcej aspektów naszego życia charakteryzuje się masowością, pośpiechem i powierzchownością, tutoring stanowi swojego rodzaju “wyspę” na której można oddać się indywidualnemu zgłębianiu interesujących nas aspektów wiedzy.
Podstawę tutoringu stanowią indywidualne spotkania tutora ze studentem (tzw. tutoriale). Spotkania te pozwalają na wspólną pracę nad omawianym zagadnieniem naukowym. Jednak podczas tutoringu najwięcej dzieje się pomiędzy spotkaniami. To właśnie wtedy student samodzielnie zgłębia interesujące go dziedziny wiedzy i realizuje wspólnie ustalone zadania. Zazwyczaj podczas tych indywidualnych dociekań rodzą się pytania, wątpliwości a nawet bunt wobec zastanego stanu wiedzy. Regularne spotkania z tutorem są znakomitą okazją do przedstawienia własnego zdania w zgłębianym temacie oraz licznych dyskusji. W ich efekcie oprócz poszerzania wiedzy student uczy się również samodzielnego myślenia, formułowania opinii i umiejętności dyskusji.
Metoda tutoringu opiera się na dobrowolności, wzajemnym szacunku i wolności . Dobrowolność wyrażana jest przede wszystkim poprzez własną chęć udziału w spotkaniach. Nie ma tu ocen ani sprawdzania obecności, a motorem do działania jest nasza wewnętrzna chęć samodoskonalenia i wzajemnego poznawania się. Proces tutorski realizowany jest w relacji partnerskiej pomiędzy Tutorem a podopiecznym, musi więc opierać się na wzajemnym szacunku, co wyraża się między innymi poprzez respektowanie praw drugiej strony, wypełnianie swoich obowiązków oraz poszanowania przekonań drugiej strony. Zazwyczaj zestaw reguł którego zarówno tutor jak i podopieczny zobowiązują się przestrzegać w procesie tutorskim opracowywany jest wspólnie na jednym z pierwszych spotkań. Wolność w tutoringu oznacza nieskrępowaną możliwość posiadania i wyrażania przez obie strony własnej opinii. Wolność to również możliwość zgłębiania swojej wiedzy, talentów i umiejętności bez konieczności dotarcia do z góry upatrzonego celu. Jeśli mu się poddamy, proces tutorski może ponieść nas na nieznane wody gdzie możemy odkryć swoje cechy oraz dziedziny wiedzy z których istnienia nie zdawaliśmy sobie dotąd sprawy.
O programie tutoringu
Celem programu Kierowanie Rozwojem Aktywności Badawczej (KRAB) jest wprowadzenie na Wydziale Biologii UAM tutoringu jako spersonalizowanej metody edukacji. Pierwsza edycja programu odbyła się w roku akademickim 2017/2018. W chwili obecnej pośród kadry dydaktyczno-naukowej Wydziału Biologii UAM znajduje się 50 certyfikowanych Tutorów Akademickich. W roku 2019 Wydział Biologii UAM uzyskał akredytację tutorską potwierdzającą wysoki poziom prowadzonych tutoriali. Do tej pory z programu skorzystało ponad 100 studentów.
Tutorzy
dr hab., prof. UAM Anna Skoracka
Pracownia Ekologii Populacyjnej, Instytut Biologii Środowiska
Jestem opiekunem licznych prac licencjackich i magisterskich. Wielu studentów, wykonujących pracę pod moja opieką, opublikowało swoje prace w czasopismach naukowych oraz otrzymało finansowanie własnych projektów z Narodowego Centrum Nauki oraz w konkursie Uczelnia Badawcza – Inicjatywa Doskonałości UAM. Ponadto, są laureatami nagród Rektora UAM, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, i innych. Aktywnie biorą w krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych. W naszym zespole oferujemy przyjazne środowisko, w którym wspólnie rozwijamy pasje naukowe i szukamy rozwiązań.
W moich badaniach wyjaśniam ekologiczne i ewolucyjne mechanizmy, które kształtują interakcje między organizmami. Moim obiektem badawczym są inwazyjne pasożyty roślin zasiedlające zboża. Badam ich rozwój i tempo wzrostu populacji, zróżnicowanie genetyczne, zachowanie oraz dyspersję. W ten sposób poznaję, jakie czynniki umożliwiają im zasiedlanie roślin (będących podstawowym pokarmem człowieka), odpowiadają za ich różnicowanie się oraz potencjał kolonizacyjny i inwazyjny. Używam zintegrowanych metod obejmujących eksperymentalną ewolucję i sztuczną selekcję, genetykę populacji, analizę filogenetyczną, analizę genomów, eksperymentalną analizę cech historii życiowych i zachowania oraz obserwacje terenowe. Badania te mają szeroki kontekst zarówno naukowy jak i aplikacyjny. Wyjaśniają, w jaki sposób funkcjonują ekosystemy przekształcone przez człowieka oraz dostarczają danych niezbędnych do rozwijania działań w zakresie zintegrowanej ochrony roślin.
Prywatnie, uwielbiam wyprawy rowerowe i kajakowe w miejsca umożliwiające z bliska przyglądać się dzikiej przyrodzie.
61 829 5664
Skontaktuj się z koordynatorem programu KRAB
Napisz wiadomość
Zobacz lokalizację
+48 61 829 5692